“Θάρρος για την Αλήθεια!”

«Οι φ υ λ α κ έ ς όλων των δ ι κ τ α τ ο ρ ι ώ ν είναι γεμάτες από α π λ ο ύ ς ανθρώπους που είχαν το θ ά ρ ρ ο ς του πολίτη».

Το να μην έχεις το θάρρος της γνώμης σου είναι σαν να μην έχεις γνώμη.«Η απαίτηση του ανθρώπου να πληροφορείται την αλήθεια σχετικά με τα ζητήματα και τα γεγονότα της κοινωνίας του και του κόσμου, πηγάζει από την ανάγκη του να αντιμετωπίζει τα προβλήματά του με τη λογική, απελευθερωμένος από τις προκαταλήψεις και ανεπηρέαστος από εκείνες τις σκοτεινές κοινωνικές δυνάμεις, που επιδιώκουν την ικανοποίηση των συμφερόντων τους με την παραπλάνηση.

Έτσι, δημιουργείται για το κράτος και τις πολιτικές δυνάμεις το καθήκον της αντικειμενικής πληροφόρησης, δηλαδή μια ηθική και πολιτική υποχρέωση για ειλικρινή και, κατά το δυνατόν, πληρέστερη πληροφόρηση πάνω στα προβλήματα της ζωής.

Αντίθετα, τα απολυταρχικά καθεστώτα όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν αυτό το καθήκον, καταργώντας όλους τους θεσμούς που το υπηρετούν, αλλά, θέλοντας να εξασφαλίσουν την τυφλή υπακοή και την άλογη εύνοια του πλήθους, καλλιεργούν το σύστημα της κατευθυνόμενης από σκοπιμότητες πληροφόρησης της κοινής γνώμης.

Η δικτατορία, που αφαιρεί την ελευθερία από τον άνθρωπο, γιατί ακριβώς δεν τον θεωρεί άξιό της, και προσπαθεί να του υπαγορεύσει αυτή τις σκέψεις, τις αξίες της ζωής του και την εσωτερική στάση του, αντιμετωπίζει σαν θανάσιμο εχθρό της την ηθικά αυτόνομη προσωπικότητα και θέλει τον άνθρωπο ένα άβουλο πλάσμα, χωρίς δική του εσωτερική αυτοδύναμη ζωή…

«Η υψηλότερη πνευματικά μορφή θάρρους είναι το “θάρρος του πολίτη”. Εκείνη, δηλαδή, η τόλμη του απλού ανθρώπου, που αυτόκλητος ορθώνει το μικρό του ανάστημα απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, για να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τις αξίες της ελεύθερης ζωής, ακολουθώντας, ασυμβίβαστος, την επιταγή της συνείδησής του. Αυτή την ευγενέστατη ανθρώπινη εκδήλωση η Δημοκρατία την αναγνωρίζει και την θεωρεί μεγάλη αρετή και την επιδιώκει, γιατί είναι σύμφωνη με το πνεύμα της και γιατί την έχει ανάγκη». Το αντίθετο ισχύει στην απολυταρχία, όπου «η αρετή αυτή διώκεται σαν να είναι έγκλημα».

Ο αληθινά πνευματικός άνθρωπος όχι μόνο μπορεί, αλλά και οφείλει να είναι βαθιά υπεύθυνος συνάνθρωπος. Γιατί η Δημοκρατία απαιτεί απ’ αυτόν να ανταποκρίνεται επάξια στα καθήκοντα του πνευματικού ηγέτη, δηλαδή του ζητά να ζει και να επεξεργάζεται στη συνείδησή του τα προβλήματα της κοινωνίας του και να παίρνει ελεύθερα και θαρραλέα θέση πάνω σ’ αυτά.

Ο πνευματικός, συνεπώς, άνθρωπος έχει καθήκον όχι μόνο απέναντι στον εαυτό του, αλλά και απέναντι στην ελεύθερη κοινωνία όπου ζει, να μετέχει στον προβληματισμό του καιρού του και να διατυπώνει τις σχετικές σκέψεις του παίρνοντας ξεκάθαρη θέση.

Είναι γεγονός ότι η τεχνολογική ανάπτυξη προσφέρει σήμερα τα τεχνικά εκείνα μέσα, για να ασκείται, σε συνδυασμό με τα δεδομένα της ψυχολογικής επιστήμης, αποφασιστική επίδραση πάνω στο κοινωνικό σύνολο, με στόχο την ομοιομορφία στις σκέψεις, τις ιδέες, τις προτιμήσεις, τα γούστα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες του ανθρώπου.

Έτσι, δημιουργείται ο κίνδυνος να μεταβληθεί η τάση που ενυπάρχει μέσα στη φύση της καταναλωτικής κοινωνίας για ομοιόμορφη ικανοποίηση των αναγκών, αλλά και για τη διαμόρφωση νέων ομοιόμορφων αναγκών, σε πλήρη κυριαρχία των οικονομικά ισχυρών πάνω στη σκέψη και τις προτιμήσεις του λαού, ο οποίος θα σκέπτεται και θα συμπεριφέρεται ομοιόμορφα. Σήμερα, δηλαδή, υπάρχουν οι τεχνικές προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση της εφιαλτικής εκείνης ανθρώπινης κοινωνίας που θα ζει και θα λειτουργεί όπως η κοινωνία των μυρμηγκιών.

Οποιοσδήποτε ευφυής βλάκας ( και απο δαύτους ,έχουμε τοσους πολλούς!) μπορεί να κάνει τα πράγματα μεγαλύτερα, πιο περίπλοκα, πιο βίαια. Χρειάζεται το άγγιγμα της μεγαλοφυΐας —και πολύ θάρρος— για να κινηθούμε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος μέχρι να μάθει να σκέφτεται μόνος του και μέχρι να αποκτήσει το θάρρος να ενεργεί με δική του πρωτοβουλία.Τι μέλλειν γενέσθαι λοιπόν;!

Το Τούνελ φαίνεται σκοτεινό όμως, για εκείνους που λαμβάνουν ως μεγαλύτερο προσόν το θάρρος να σταθούν ΟΡΘΙΟΙ και με σύνεση ,εγκράτεια και τόλμη ζωής να κράξουν προς το σκότος πως, το Φως είναι ΗΔΗ νικηφόρο και να Ζήσουν την ομορφιά της αλήθειας, για αυτούς όλους η αλήθεια τους εχει ελευθερώσει,

Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.Και αυτο έχει αναγκη ο κόσμος σήμερα!

Κωσταντινος Ν.Μουρούτης

Πηγή:

Μαγκάκης,1- Ίχνη του χθες με το βλέμμα στο αύριο,

2-Σκέψεις για τη Δημοκρατία,

Καλάθι αγορών
Scroll to Top