“Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο,
Μη λες πως θάν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως
Πως θάναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ τον λύκο,
Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος…”
Μετά το παιχνίδι, ο βασιλιάς και το πιόνι πάνε στο ίδιο κουτί.;Ετσι λοιπόν….Οι άνθρωποι δεν πρόκειται να ελευθερωθούν προτού ο τελευταίος βασιλιάς στραγγαλιστεί με τα έντερα του τελευταίου παπά.
Αυτός που είναι καλός είναι ελεύθερος, ακόμα κι αν είναι σκλάβος. Εκείνος που είναι κακός είναι σκλάβος, ακόμα κι αν είναι βασιλιάς.
Δεν μπορεί να υπάρξει αποτυχία γι’ αυτόν που δεν έχει χάσει το κουράγιο του, τον χαρακτήρα του, τον αυτοσεβασμό του και την αυτοπεποίθησή του. Είναι ακόμα βασιλιάς.
Προσέξτε μονάχα να μην είστε υπερβολικά λογικοί. Στη χώρα των τρελών, ο μυαλωμένος άνθρωπος δεν γίνεται βασιλιάς. Τον λιντσάρουν.
Να δουλεύεις σαν σκλάβος, να δίνεις εντολές σαν βασιλιάς, να δημιουργείς σαν θεός.Ανδρών επιφανών πάσα η γη τάφος.
Ένας τάφος είναι πάντα το πιο ασφαλές καταφύγιο απέναντι στις επιθέσεις του πεπρωμένου.Βγάλε την αγάπη, και η γη μας είναι ένας τάφος.
Αν κάποιος μπορούσε να μου αποδείξει ότι ο Χριστός δεν έχει σχέση με την Αλήθεια, και ότι στην πραγματικότητα η αλήθεια δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστό, τότε θα προτιμούσα να μείνω με τον Χριστό παρά με την Αλήθεια.
“Το άφθαρτο ξύλο: Ο σταυρός είναι δυο επιθυμίες.Η μια επιθυμία που ερωτεύτηκε τα ουράνια,σμίγει και σταυρώνεται με την επιθυμία,καθώς διασχίζει τη γη.Κι ο Χριστός στο έαρ σταυρωμένος…”
Ο αληθινός τάφος των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών.Εκει λοιπόν,στη Ραγισμένη καρδιά του Θεανθρώπου ,στη καρδιά του Χριστού,ειστε ολοι ΕΣΕΙΣ θαμμένοι,προσμένωντας την Ανασταση του Ερχομού Του ,και μαντέψτε: Έρχεται Ταχέως και θα είμστε εμεις που θα τον δουμε Πρώτοι!
Κωσταντίνος Ν. Μουρούτης